Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

hljóp þá sverðið á síðuna ok í milli rifjanna

  • 1 RIF

    * * *
    I)
    (gen. pl. rifja), n.
    1) rib (hljóp þá sverðið á síðuna ok í milli rifjanna);
    2) fig. cause, reason (þá skildi hann af hverjum rifjum vera myndi).
    n. reef in the sea (út í hólmann lá eitt rif mjótt ok langt).
    n. reef in a sail (sigla við eitt r.).
    n.
    2) plundering (með ráni ok rifi).
    * * *
    n., gen. pl. rifja, dat. rifjum, [Engl. rib, reef; Germ. rippe]:— a rib, Lat. costa; á síðuna millum rifjanna, Nj. 262, Gullþ. 26; rifin öll, Orkn. 18, Fb. i. 531, Skíða R. 176; þá tók Guð brott eitt hans rif, Stj. 33, Eluc. 24, Ver. 3; at hann fyndi þat at mér býr fleira innan rifja en kál eitt, þvíat héðan skolu honum koma köld ráð undan hverju rifi, Ó. H. 132; cp. the allit. phrase, hafa ráð undir hverju rifi, to have ‘rede’ under every rib, i. e. to have all one’s wits about one:—metaph. cause, reason, við þat vaknar Geirmundr, … ok þykkisk vita af hverjum rifjum vera mun, Ld. 118; þá skildi hann af hverjum rifjum vera myndi, Ó. H. 67; konur þær er óarfgengjar vóru af þeim rifjum at þær höfðu leynt barngetnaði sínum, eða …, Grág. i. 228; ok skal á kveða af hverjum rifjum hann færir, 245:—of a whale’s ribs used as rollers for launching ships, Háv. 48 (hval-rif):—rifja rétti, Hkv. Hjörv., see réttr.
    II. a reef in the sea; út í hólmann lá eitt rif mjótt ok langt, Bárð. 180; rif nokkut gékk milli lands ok eyjar, Fms. viii. 306, ix. 503: freq. in mod. usage of reefs connecting two islands, but flooded over at high water, whence the local name Rif-gerðingar in western Icel.
    III. naut. a reef in a sail; þá var andviðri, svá at byrðingar sigldu á mót þeim við tvau rif, Fms. ix. 20; hvessti veðrit, ok sviptu þá til eins rifs, 21; herti seglit, svá hélt við rif, Fas. iii. 652; sigldu þá við eitt rif, 118, Bær. 5; var veðrit svá hart, at þeir sigldu með eitt rif í miðju tré, Bs. ii. 50: rif-hind = a ‘reef-hind,’ i. e. a ship, Lex. Poët.

    Íslensk-ensk orðabók > RIF

  • 2 rif

    * * *
    I)
    (gen. pl. rifja), n.
    1) rib (hljóp þá sverðið á síðuna ok í milli rifjanna);
    2) fig. cause, reason (þá skildi hann af hverjum rifjum vera myndi).
    n. reef in the sea (út í hólmann lá eitt rif mjótt ok langt).
    n. reef in a sail (sigla við eitt r.).
    n.
    2) plundering (með ráni ok rifi).
    * * *
    n. = rifs, Barl. 134, Bs. ii. 143.

    Íslensk-ensk orðabók > rif

  • 3 rif

    I.
    n. -ja-, gen. pl. rifja, dat. rifjum
    II.
    n., gen. pl. rifja
    риф, подводная скала
    III.
    n., gen. pl. rifja
    мор. риф (поперечный ряд прикреплённых к парусу завязок, при помощи которых можно уменьшить площадь паруса, подбирая и стягивая его нижнюю часть)

    Old Norse-ensk orðabók > rif

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»